خلاصه افزايش فلزات سنگين در محيط زيست، تهديدي جدي براي سلامت انسان موجودات زنده و سيستم هاي زيست محيطي به شمار مي رود. اين فلزات به دليل پايداري، سميت و تجمع زيستي در موجودات زنده بايد از آب وپساب حذف شوند. در حال حاضر استفاده از بيوپليمرها به دليل تجزيه پذيري زيستي و كم هزينه بودن، در اين زمينه مهم واقع شده اند. كيتوسان پليمري آب دوست وكاتيوني است كه از حذف گروه هاي آستيل كيتين در محيط بازي بدست مي آيد و بعنوان يك جاذب معروف به طور گسترده براي حذف فلزات سنگين به كار مي رود. بدين منظور نانوذرات كيتوسان از اتصال عرضي كيتوسان با اسيد مالئيك سنتز شده است. تاثير پارامترهايي همچون ph و نسبت مولي كيتوسان به اسيد مالئيك بر شكل و اندازه نانوذرات مورد بررسي قرار گرفت. مشخصات جاذب سنتز شده با طيف سنجي مادون قرمز ميكروسكوپ الكتروني پيمايشي و زتامتر آناليز گرديد. نتايج نشان داد كه نانوذرات حاصل شده در PH 4 و با نسبت مولي 2:1 كيتوسان به اسيد مالئيك شرايط مطلوبتري را دارا بودند. اندازه نانوذرات در محدوده 200 تا 500 نانومتر تعيين شد. از اين نانوذرات زيست تخريب پذير در زمينه هاي پزشكي، توليد محصولات آرايشي ـ بهداشتي، بسته بندي محصولات كشاورزي و شيلاتي و مقاوم سازي فرآورده هاي چوبي مي توان استفاده كرد.